Een prachtige ontwikkeling: een laadpaal die gekoppeld is aan een parkeerautomaat. Ik zat vorig jaar oktober met Frits van den Boogaard van Heijmans te sparren over innovatie in parkeren en toen heb ik dat idee met hem gedeeld. Ik liep er al geruime tijd mee en het is mooi om te zien dat dergelijke ontwikkelingen op een gegeven moment waarheid worden. Zo ontzettend innovatief leek me de gedachte overigens niet, het was eerder een praktische oplossing.

Wie weet dat er in de toekomst meer functies toegekend kunnen worden aan deze “zuilen in de openbare ruimte”. Ongetwijfeld een achterhaald idee maar wel een aardig voorbeeld is de stadinformatiezuil die een jaar of vijftien à twintig geleden een geprinte kaart van de omgeving kon afgeven. Een prachtig historisch artikel over vergelijkbare zuilen kwam ik tegen op digibron.nl, het “kenniscentrum gereformeerde gezindte”, over zuilen gesproken.

En ja hoor, hij staat er nog. Ik vraag me af hoe vaak deze Utrechtse infozuil vandaag de dag nog gebruikt wordt. Toen ik daar bijna om de hoek woonde, verbaasde ik me vaak over het feit dat er nooit iemand bij de zuil stond. De zuil heeft toch zijn langste tijd gehad? Tegelijkertijd denk ik dat ook de parkeerautomaat zijn langste tijd gehad heeft, de smartphone kan tenslotte veel meer en is ook slechts een schakel in de keten van innovatie.

Ik denk/hoop overigens ook dat hiermee de rol die we met zijn allen van de gemeentelijke overheid verwachten: provider van (gratis?) energie via laadpalen, wat gedempt wordt en meer naar de markt verschuift. Principieel hoort de verkoop van stroom wat mij betreft niet bij de overheid thuis net zoals de verkoop van fossiele brandstoffen niet een overheidstaak is.

Overigens is bijgevoegd plaatje afkomstig van de samenwerking tussen Heijmans en Schmit Parkeersystemen die in maart 2014 de ontwikkeling ook hebben opgepikt.